20 kwietnia 1873 roku urodził się Wojciech Korfanty – polityk, jedna z najważniejszych postaci dla Śląska i jego walki o przyłączenie do Polski, przywódca III Powstania Śląskiego. Z tej okazji złożone zostały kwiaty pod jego pomnikiem oraz na katowickim cmentarzu, gdzie został pochowany.
Strajk nauczycieli: MATURA w tym roku ZAGROŻONA? TOP 5 Silesia Flesz
W 146. rocznicę urodzin Wojciecha Korfantego delegacje instytucji państwowych i samorządowych, służb mundurowych oraz stowarzyszeń kombatanckich złożyły kwiaty w miejscach upamiętniających tego wielkiego Polaka i Ślązaka. 18 kwietnia o godzinie 9.30 złożono wieńce, kwiaty i znicze na grobie Wojciecha Korfantego, który znajduje się na cmentarzu przy ul. Francuskiej w Katowicach. W uroczystości wzięli udział przedstawiciele władz rządowych, samorządowych, służb mundurowych oraz delegacje szkół i organizacji kombatanckich. W imieniu Prezydenta RP Andrzeja Dudy i Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego wieńce złożył Wojewoda Śląski Jarosław Wieczorek. Kwiaty złożyli również przedstawiciele służb mundurowych: policji, wojska, straży pożarnej i straży miejskiej. Kilka słów do zgromadzonych skierował ksiądz kanonik dr Andrzej Nowicki – proboszcz parafii p.w. Apostołów Piotra i Pawła w Katowicach, kościoła z którego w sierpniu 1939 roku wyszedł kondukt żałobny z trumną Wojciecha Korfantego. Po zakończeniu uroczystości na cmentarzu, delegacje złożyły kwiaty pod pomnikiem przywódcy III Powstania Śląskiego na placu Sejmu Śląskiego w Katowicach.
Wojciech Korfanty (ur. 20 kwietnia 1873 r. w osadzie Sadzawka, obecnie Siemianowice Śląskie, zm. 17 sierpnia 1939 r. w Warszawie – polityk związany ruchem narodowym i chrześcijańską demokracją, działacz niepodległościowy. W czasach zaborów poseł do pruskiego Reichstagu i Landtagu, gdzie był członkiem Koła Polskiego. Redaktor naczelny gazety „Górnoślązak” i właściciel gazety „Polak”. W latach 1918–1919 był członkiem Naczelnej Rady Ludowej stanowiącej rząd Wielkopolski podczas Powstania Wielkopolskiego. W 1920 był Polskim Komisarzem Plebiscytowym na Górnym Śląsku. Po niekorzystnej dla Polaków interpretacji wyników plebiscytu, proklamował wybuch i stanął na czele III Powstania Śląskiego, które zaowocowało przyłączeniem części Górnego Śląska do Rzeczypospolitej. Poseł na Sejm II RP, wicepremier w rządzie Wincentego Witosa, W okresie sanacji represjonowany – uwięziony w Twierdzy Brzeskiej, później na emigracji w Czechach i Francji.
źr. Śląska Policja
