Początek jesieni oznacza często wzrost zachorowań na grypę, zarówno wśród dzieci, jak i dorosłych. Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że rocznie zachorowania mogą dotyczyć nawet 5-10% dorosłych i 20-30% dzieci.
Minister Saczka mówił o zagrożeniach, jakie niesie grypa dla polskiego społeczeństwa i rekomendacjach GIS w sprawie szczepień.
– Zakażone dziecko może być źródłem zakażenia dla innych nawet ponad 10 dni, przy czym u małych dzieci również do 6 dni, zanim wystąpią objawy. Dlatego w pełni rekomendujemy coroczne szczepienia przeciw grypie wśród dzieci – mówił Główny Inspektor Sanitarny.
Choroba przenosi się drogą kropelkową podczas kichania i kaszlu. Objawy obejmują m.in. gorączkę, kaszel, ból głowy i mięśni. Jej powikłaniem najczęściej bywa zapalenia ucha środkowego oraz angina paciorkowcowa, w cięższych przypadkach też zapalenie płuc, zapalenie mięśnia sercowego, mózgu i opon mózgowych. Najbardziej narażone na powikłania są dzieci poniżej 2 roku życia, dorośli w wieku 65 lat lub starsze, kobiety w ciąży oraz osoby przewlekle chore.
Dzieci, zwłaszcza uczęszczające do szkoły czy przedszkola, bardzo często nie tylko same chorują, ale też przenoszą chorobę na rówieśników i bliskich. Na każde 10 dzieci, które opuściły szkołę z powodu choroby związanej z wirusem, zachorowało 8 nowych członków gospodarstw domowych.
Wystarczy zaszczepić co piąte dziecko, aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia grypy w całym społeczeństwie prawie o połowę. Jeśli zaszczepiłoby się 50% dzieci – mogłoby to ograniczyć roczną zachorowalność na grypę o ponad 80%. Niestety wyszczepialność najmłodszych wynosi obecnie zaledwie ok. 1%.
Szczepienie – nie tylko dzieci
Na szczepienie niezbędne jest skierowanie lekarskie. Forma szczepionki na grypę dla najmłodszych to dziś nie tylko zastrzyk – dzieci można uodpornić także przy użyciu specjalnego aerozolu do nosa. Szczepionka dla dzieci, zarówno w formie zastrzyku, jak i donosowa, jest objęta 50% refundacją.
W Polsce coroczne szczepienia są zalecane przez ekspertów wszystkim osobom powyżej 6. miesiąca życia, a w szczególności:
- zdrowym dzieciom w wieku od 6. miesiąca życia do 18 lat,
- osobom chorym na choroby przewlekłe,
- osobom w wieku powyżej 55 lat,
- pracownikom ochrony zdrowia oraz placówek zapewniających opiekę osobom chorym i niepełnosprawnym,
- pracownikom wykonującym zawody wymagające ciągłego kontaktu z ludźmi.
Źródło: gov.pl
