103. rocznica wybuchu II powstania śląskiego

Każde z trzech powstań śląskich było ważnym krokiem do przyłączenia Śląska do Polski. Drugie, choć krótkie, to zakończyło się pełnym sukcesem militarnym powstańców. 

 

Celem powstańców było pozbycie się z terenu plebiscytowego niemieckiej policji Sipo lub Sicherhietpolizei. Ten organ bezpieczeństwa miał być pierwotnie bezstronny, ale rzeczywistość okazała się zupełnie inna. – Aby dowieść swej siły i udowodnić stronniczość Sipo, zadecydowano o wybuchu powstania w nocy z 19 na 20 sierpnia 1920 roku. Równolegle walki wybuchły w powiatach pszczyńskim, rybnickim, katowickim, lublinieckim, tarnogórskim, toszecko-gliwickim i zabrskim. Walczono także w rejonie linii Opole-Krasiejów-Dobrodzień oraz w Raciborzu i Koźlu. Powstańcy opanowali większość strategicznych terenów przemysłowych, z wyjątkiem dużych miast, w których stacjonowały wojska alianckie oraz jednostki Sipo. – podaje Niepodległa.

Ponadto doszło do strajków w wielu zakładach przemysłowych, co doprowadziło do paraliżu w regionie. Znienawidzone jednostki Sito zostały rozbrojone i przegnane z terenu objętego plebiscytem. – Jej los został przypieczętowany przez Komisję Międzysojuszniczą, która zgodziła się na rozwiązanie Sipo. Dzięki temu zademonstrowano siłę polskich organizacji militarnych oraz zlikwidowano niemiecki aparat kontroli na obszarze plebiscytowym. – czytamy dalej. 

W walkach według różnych źródeł zginęło od 100 do 180 powstańców.