Budynek Muzeum Górnośląskiego wpisany do rejestru zabytków
Pochodzący z 1929 roku budynek Muzeum Górnośląskiego w Bytomiu został wpisany do rejestru zabytków – poinformowało miasto i Górnośląsko-Zagłębiowska Metropolia.
Historia budynku przy pl. Jana III Sobieskiego rozpoczęła się w 1928 roku, kiedy został zatwierdzony projekt budynku. Rok później wmurowany został kamień węgielny pod nowy obiekt, który został zaprojektowany przez Alberta Stutza oraz Herberta Hettlera. Kubatura budynku wyniosła prawie 54 tys. m3, a koszty wyniosły ponad 1,4 miliona marek.
Dzisiaj w placówce muzealnej funkcjonuje pięć działów: archeologii, etnografii, historii, przyrody oraz sztuki. Ciekawostką jest fakt, że w 2020 roku z okazji 110. rocznicy działalności muzeum w Bytomiu wydobyto na światło dzienne kamień węgielny wmurowany w 1929 roku. Okazało się, że umieszczona w nim jest metalowa tuba, tzw. kapsuła czasu. Były w niej aktualne wydania gazet, dokumenty dotyczące działalności Miejskiej Kasy Oszczędności, zestaw obiegowych monet, plan Bytomia, wykaz członków Rady Miejskiej i Zarządu Miasta Bytomia, a także informacje o obecnych cenach materiałów.
Swoją decyzję Śląski Wojewódzki Konserwator w Katowicach argumentuje tak:
„Oszczędna bryła budynku, składająca się z dwóch skrzydeł połączonych przewiązką, jest wyrazem umiejętnego operowania prostymi formami architektonicznymi i kontrastami materiałów. Na uwagę zasługuje fasada gmachu wystawowego – żelbetowa kratownica, oparta na siatce rastra, z wycofanymi dwiema dolnymi kondygnacjami, co pozwoliło na stworzenie podcieni i wykorzystanie szkieletu w charakterze monumentalnego portyku filarowego. Żelbetowa konstrukcja kontrastuje z gładkim pasem ceglanej ściany i kubicznymi, przenikającymi się bryłami, z których składa się budynek. Architekt zróżnicował płaszczyzny elewacji minimalnymi środkami, takimi jak poziomo biegnące pasy okien, podkreślone przez delikatne gzymsy, czy wyartykułowanie kondygnacji przyziemia skrzydła administracyjnego za pomocą ceglanych szczypanek. Równie prostym zabiegiem jest zróżnicowanie elewacji przewiązki poprzez pionowe układanie cegieł klinkierowych.”
