Epidemia szkarlatyny w żłobkach i przedszkolach
Epidemia szkarlatyny w żłobkach i przedszkolach. Zwróć uwagę na te dolegliwości u swojego dziecka, o których piszemy poniżej.
Epidemia szkarlatyny w żłobkach i przedszkolach. W tym okresie właśnie zakażeń jest najwięcej.
Szkarlatyna – inaczej płonica najczęściej pojawia się w okresie jesienno-zimowym, a także wczesną wiosną. Jest to zakaźna choroba wieku dziecięcego, dlatego też najczęściej do zakażeń dochodzi w żłobkach i przedszkolach oraz szkołach, najczęściej w wieku od 3-8 lat. Inne dane wskazują na wiek 5-15 lat. Na płonicę nie chorują niemowlęta, zazwyczaj do 6 miesiąca życia, ze względu na naturalną odporność przekazaną przez matkę.
U dorosłych choroba ta występuje dużo rzadziej, jednak ma znacznie gwałtowniejszy przebieg. W tym przypadku nierzadko jest mylona z grypą lub anginą.
Szkarlatyna. Objawy
Chorobę wywołuje kilka rodzajów paciorkowca, które odpowiadają także za pojawienie się anginy. Na tę chorobę można zachorować kilka razy (około 2-3 razy w życiu). Do zakażenia dochodzi najczęściej drogą kropelkową.
Gorączka, ból gardła, swędząca wysypka – te objawy powinny zwiększyć naszą czujność.
Początkowo na języku pojawia się biały nalot. Po kilku dniach język zmienia kolor na malinowy. Dodatkowo mogą pojawić się kaszel, wymioty, powiększone migdałki oraz bóle głowy. Nie należy bagatelizować powyższych objawów, dlatego że może dojść do poważnych powikłań w wyniku niedoleczenia.
Wysypka towarzysząca szkarlatynie jest bardzo charakterystyczna. Występują bowiem szkarłatnoczerwone i drobne zmiany skórne, pojawiające się w zgięciach podkolanowych i łokciowych, a także na tułowiu. W najbardziej intensywnym stopniu wysypka pojawia się na pachwinach, brzuchu, klatce piersiowej, a także pośladkach. Mogą wystąpić także linijne wybroczyny na fałdach skórnych. Na twarzy często pojawia się rumień.
Szkarlatyna. Leczenie
Szkarlatynę leczy się antybiotykami. Już dobę po ich podaniu osoba chora przestaje zarażać. Należy jednak podkreślić, że szacuje się że ok. 10- 20% populacji jest uznana za nosicieli paciorkowców z grupy A. Standardowy czas leczenia wynosi 10 dni.
Należy ściśle przestrzegać protokołu leczenia, aby uniknąć powikłań, do których należą, m.in. zapalenie ucha, zapalenie mięśnia sercowego, ropne zapalenie węzłów chłonnych, stany zapalne nerek, stawów, zatok oraz sepsa.