Brak produktywności, niezadowolenie z zarobków, monotonia i frustracja zawodowa – nie pozwól, by te zjawiska stały się twoją codziennością. Dowiedz się, jak zmienić pracę.
Zastanawiasz się, jak zmienić pracę? Codziennie rano wstajesz lewą nogą i unikasz oskarżycielskiego spojrzenia w lustrze? Mijają kolejne miesiące, a ty nadal pracujesz w miejscu, które cię dołuje? Jeśli tak, ten tekst jest dla ciebie.
Zmiany zazwyczaj nas przerażają, instynktownie bronimy się przed tym, co obce. Wybieramy znajomą rzeczywistość – nawet, jeśli nie jest ona wystarczająca. Mimo wszystko warto postarać się, by praca była przyjemnością (albo chociaż – nie męczarnią). W końcu spędza się w niej sporą część tygodnia.
Jak zmienić pracę? Sprawdź porady i przejdź przez ten proces krok po kroku.
Określ, czego oczekujesz
Zastanów się, dlaczego obecna sytuacja ci nie odpowiada. Czy to wina szefa, systemu pracy lub zakresu obowiązków? Określ, czego oczekujesz od przyszłego zajęcia, pracodawcy, firmy, systemu pracy. Wiedząc, czego szukasz, będzie ci łatwiej odseparować oferty niespełniające wymagań. Jeśli nie pasuje ci obecny, 8-godzinny system pracy – nie bierz pod uwagę ofert, które ją oferują. Nawet, jeśli pozostałe warunki ci odpowiadają, najprawdopodobniej po jakimś czasie ten czynnik znów będzie powodem twojej frustracji. Czytaj uważnie ogłoszenia, by nie tracić czasu swojego i rekruterów.
Przedstaw się od najlepszej strony
Poświęć czas na dopracowanie do perfekcji dokumentów, których potrzebujesz w procesie rekrutacji (CV, portfolio czy listu motywacyjnego). Dokumenty, które przesyłasz, są pierwszą formą kontaktu z potencjalnym pracodawcą. Warto upewnić się, że są zadbane, zarówno w sensie merytorycznym, jak i edytorskim. Nie ma nic smutniejszego od CV pełnego wartościowej treści, która ginie pod olbrzymią ilością błędów ortograficznych, niewyjustowanego tekstu, różnych wielkości i rodzajów fontów.
Pamiętaj, że dla pracodawcy ważne jest doświadczenie przydatne na stanowisku, które on oferuje. Nie wysyłaj do banków CV, w którym połowę punktów zajmuje twoje doświadczenie w restauracjach i pubach, i nie zapominaj o odpowiednim zdjęciu. Odpuść selfie robione w klubie bądź kadrowanie siebie z grupowego zdjęcia.
Bądź cierpliwy
Zarówno w szukaniu ofert, jak i oczekiwaniu na telefon. Pamiętaj, że szukanie pracy jest procesem. Przeglądaj w skupieniu i z cierpliwością strony internetowe z ofertami pracy, staraj się mieć zawsze przy sobie kilka wydrukowanych kopii CV – kto wie, kiedy mogą się przydać. Choć nie ma nic bardziej frustrującego od milczącego tygodniami telefonu, podczas gdy wysłałeś kilkadziesiąt CV, bądź cierpliwy.
Nie wariuj, kiedy dzwonią
Nietrudno wtedy o nerwy, które mogą plątać język lub zdradzić nas poprzez drżenie głosu. Podczas rozmowy telefonicznej bądź profesjonalny, staraj się brzmieć serdecznie, ale nie bądź zbyt podekscytowany czy wylewny. Najgorszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest pytanie, o którą ofertę konkretnie chodzi. Pracodawca najprawdopodobniej nie chce wiedzieć, że pogubiłeś się w tych kilkudziesięciu aplikacjach, które złożyłeś.
Rozmowa kwalifikacyjna, czyli pierwsze starcie
Właściwie drugie, bo pierwsze – telefoniczne – masz już za sobą. Przede wszystkim, bądź spokojny i opanowany. Pamiętaj o odpowiednim stroju, który powinien być przede wszystkim zadbany i pasujący do kontekstu. Wygląd jest wizytówką i poprzez niego zostaniesz pośrednio oceniony.
Pamiętaj również o wzięciu ze sobą kopii dokumentów składanych w procesie rekrutacji, których pracodawca może oczekiwać. Dzięki temu zaprezentujesz się, jako człowiek zapobiegliwy i uporządkowany. Przed rozmową postaraj się zwyczajnie wyluzować – przyszły pracodawca też jest człowiekiem, a sama rozmowa jest po to, by lepiej się poznać, a nie przestraszyć.
I znowu – bądź cierpliwy!
Przedostatnim ogniwem łańcucha komunikacji między tobą a pracodawcą podczas rekrutacji jest oczekiwanie na telefon po rozmowie kwalifikacyjnej. Ponownie uzbrój się w cierpliwość. Nie przebieraj z nogi na nogę i nie zamykaj się na pozostałe oferty. Okres oczekiwania umil sobie dalszym poszukiwaniem pracy – kto wie, jeśli ten pracodawca nie oddzwoni, to może następny?
Marlena Borczyk
