Nie każdy ją zna, choć leży wśród popularnych akwenów – Pogorii I i III. Mowa o Pogorii II – miejscu idealnym dla spacerowiczów i miłośników przyrody, a także dla tych, którzy szukają spokoju. Kto jeszcze nie odkrył jej uroku, powinien szybko to nadrobić.
Pogoria II, spośród wszystkich zbiorników tzw. pojezierza dąbrowskiego, jest najmniejsza i najbardziej dzika. Powstała w latach 1976-1978, po przystosowaniu i napełnieniu wodą częściowo zasypanej piaskowni Gołonóg II. Akwen szybko stał się siedliskiem wielu gatunków ryb, ptaków i roślin.
Występują tu 84 gatunki kręgowców, z których 52 objęto całkowitą ochroną. Bogata jest też paleta ptaków – możemy tu spotkać ciekawe gatunki, takie jak np.: bączek, brodziec piskliwy czy zimorodek oraz remiz, łozówka i trzciniak. Znajduje się tu także liczna kolonia mew śmieszek. W 2002 r. utworzono w tym miejscu użytek ekologiczny Pogoria II.
Przez wiele lat Pogoria II była odwiedzana głównie przez wędkarzy. W 2018 r. to się jednak zmieniło. W ramach realizacji przez miasto jednego z projektów współfinansowanych przez Unię Europejską, miejsce stało się bardziej dostępne dla spacerowiczów i miłośników przyrody. Od ul. Zakładowej poprowadzono do jeziora wygodną ścieżkę, zwieńczoną pływającym pomostem. To dobry punkt widokowy, z którego można przyglądać się zwierzętom i roślinności.
Pogoria II to malownicze miejsce w Dąbrowie Górniczej, do którego śmiało można wybrać się na spacer czy rowerową przejażdżkę. Pozostałe jeziora, szczególnie w sezonie letnim, ściągają prawdziwe tłumy. Sąsiednia „dwójka” to enklawa spokoju, ucieczka od zgiełku i możliwość podejrzenia przyrody w niezmąconej postaci. Warto poznać jej walory.
