Niezwykła wystawa podziemna w Muzeum Śląskim. Jej instalowanie trwało 3,5 miesiąca [ZDJĘCIA]

W Muzeum Śląskim można oglądać prace autorstwa Ludwiki Ogorzelec w ramach ekspozycji pt. „Wystawa podziemna”. Jej nazwa bezpośrednio nawiązuje do specyficznej architektury muzealnych przestrzeni.

Na Wystawie Podziemnej oglądać można trzy prace. To „Antygrawitacja II”, „Pochylnia” i „Rapsodia”. Instalacja rzeźb pochłonęła bardzo dużo czasu.

– Jak zawsze przy takiej realizacji musieliśmy tutaj dobrać odpowiednie narzędzia. To, co mogą państwo zobaczyć jako końcowy efekt to jest prawie 3,5 miesiąca działania pani Ludwiki i firmy, która z nią realizowała ten projekt. Był tu taki sprzęt raczej z terenu budowy, czyli zwyżki, prace na wysokościach. Jako że w holu głównym mamy beton, to tutaj wszystkie wiercenia w tych ścianach odbywały się specjalistycznym sprzętem. No i później kotwienie tego pod okiem konstruktora, rozciąganie linek. Pani Ludwika wyznaczała trajektorie, jak mają być rozpięte te linki w przestrzeni. Później każdy element szklany dokładnie mocowany i sklejany do tego. Ponad miesiąc pracy w samym holu centralnym od rana do wieczora, weekendami, więc dużo, dużo nakładów pracy – mówi Magdalena Niziołek z Muzeum Śląskiego w Katowicach.

Podczas oglądania wystawy towarzyszą nam specyficzne dźwięki, można usłyszeć między innymi cięcie czy tłuczenie szkła. Całość staje się emocjonalno-wizualno-dźwiękową przestrzenią.

Ludwika Ogorzelec autorka Wystawy Podziemnej  pochodzi z Dolnego Śląska. Jej prace były prezentowane w wielu krajach na świecie, w tym w Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie.

– Pani Ludwika swój koncept twórczy, swoją postawę twórczą kontynuuje od blisko 40 lat. W latach 80., kiedy ukończyła wrocławską Akademię Sztuk Pięknych wyjechała do Paryża, tam dostała się do pracowni Cesara, słynnego profesora, przedstawiciela nowego realizmu. Tam szlifowała swój warsztat. Bardzo szybko określiła swoją postawę twórczą w to, że jej pierwszym budulcem jest materia, a potem właśnie dobrała sobie takie materiały jak szkło, stretch, linki stalowe i drewno. Tak naprawdę drewno to był ten pierwszy budulec. Przez następne lata rozwijała swoją koncepcję w oparciu o krystalizację przestrzeni. Swoje prace realizowała zarówno wewnątrz galerii i muzeów, jak i na zewnątrz – mówi Magdalena Niziołek z Muzeum.

Wystawę można oglądać do 2 października.

PAJ