Przede wszystkim należy zacząć od uświadomienia sobie, że depresja to choroba. Ta została oficjalnie sklasyfikowana w Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób – ICD10.
Depresję charakteryzuje się jako chorobę całego organizmu. Typowymi jej objawami są: permanentny smutek, zaburzenia koncentracji, funkcji poznawczych, a także dolegliwości bólowe.
Rola rodziny osoby chorującej na depresję
Warto zaznaczyć, że także rodzina osoby chorej na depresje, odczuwa silny stres i lęk związany ze stanem najbliższej osoby – i czasem sama potrzebuje wsparcia, czy wskazówek, jak postępować z osobą chorą na depresję.
-Kiedy zauważyliśmy odmienne zachowanie mamy, początkowo myśleliśmy, że to tymczasowe zmęczenie, spowodowane przepracowaniem. Później stan mamy się pogarszał, stała się cieniem człowieka. Zdaliśmy sobie sprawę, że zaczęło się dziać z nią coś złego. Pierwszym naszym działaniem było zapisanie mamy do specjalisty. Po wielu namowach zgodziła się na wizytę i rozpoczęła leczenie. Były momenty, w których wszystkim domownikom było bardzo ciężko. Będąc wtedy przed maturą, żyłam w zawieszeniu, w ciągłej obawie o zdrowie i życie najbliższej mi osoby. Momentami byłam wściekła na nią, że zamiast cieszyć się z uroków bycia pełnoletnią, przeżywam piekło. Starałam się to jednak ukryć, aby dodatkowo nie zasmucać mamy. Dodatkową siłę dało mi ogromne wsparcie ojca. Nie wiem, co by się stało, gdyby mama nie miała wsparcia najbliższych – relacjonuje nam 23 latka.
Jak postępować z osobą chorą na depresję
Wsparcie rodziny w tym momencie jest nieocenione. Nie powinno się bagatelizować stanu najbliższej osoby. Często słyszy się, że takie osoby „przesądzają” czy „stały się leniwe”. Takie komentarze mogą pogłębić chorobę i poczucie winy u chorego.
Wraz z pogłębianiem się stanów depresyjnych, zostają zawężone relacje z innymi ludźmi. Jednak to właśnie w tym czasie pomoc i uwaga ze strony najbliższych jest najważniejsza. Jak wyżej wspomniano, nie należy oceniać zachowań chorej osoby, możemy tym dodatkowo pogłębić jej stan. Warto jednak w przypadku poprawy stanu takiej osoby, w wyniku podjętego leczenia, delikatnie motywować to działania, dlatego, że podczas depresji najprostsze, codzienne czynności przewyższają możliwości chorej osoby. Powolny powrót do normalności, przy wsparciu bliskich, pozwoli na szybszy powrót do zdrowia.
Gdy jednak zauważamy, że mimo podjętego leczenia, stan osoby się pogarsza, a do tego dochodzą myśli samobójcze, należy wtedy pomyśleć wraz z lekarzem prowadzącym o hospitalizacji psychiatrycznej – takie działania to jednak ostateczność.
Osoba chora musi mieć świadomość, że ma wsparcie u bliskich, nie może odczuwać, że jest dla nich ciężarem.
Skarżyńska
