Nawet dwa lata więzienia grożą mieszkańcowi Zabrza, który podsłuchiwał za pomocą radia rozmowy policjantów. 45-latek usłyszał zarzuty „wykorzystania urządzenia w celu uzyskania informacji dla niego nieprzeznaczonej”. Przyznał się do zarzutów.
Zegarmistrz z Bytomia przekonał się o sile internetu!
TOP 5 Silesia Flesz – premiera w każdą niedzielę o 19:50 w Telewizji TVS
45-letni mężczyzna „wpadł”, gdy kontrolowała go drogówka na ulicy de Gaulle’a. W trakcie kontroli policjanci znaleźli w aucie radiostację, która była ustawiona na policyjne częstotliwości. Policji tłumaczył, że kupił ją, ponieważ nie wiedział, że jest to nielegalne. Rozmów policjantów miał słuchać „z ciekawości”.
Sprzęt 45-latka został zatrzymany
Źródło i foto: KMP w Zabrzu
Szok i niedowierzanie! 27-latek oskarżony o brutalne zgwałcenie własnej matki!
Kierowca Porsche, który uderzył kobietę w twarz na pasach ma trafić do więzienia!
Jesli nikomu nieprzekazuje tych informacji to moze sluchac. Jak ide ulica szlysze w radiu gdy mijam policje co gadają przez radio bo maja zgłośnione. To tez mnie zamkną czy mam zatykac uszy jak mijam? Czy innych ?
Szanowny Panie,
W związku z zapytaniem dotyczącym nasłuchiwania rozmów radiowych prowadzonych przez Policję, Straż Miejską lub innych służb ratowniczych, Departament Zarządzania Zasobami Częstotliwości informuje, co następuje:
Zgodnie z art. 144 ust. 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2004 r. Nr 171, poz. 1800 z późn. zm.), nie wymaga pozwolenia używanie urządzeń radiowych przeznaczonych wyłącznie do odbioru.
Należy jednak zwrócić uwagę na przepisy art. 159 i 160 ustawy Prawo telekomunikacyjne, które można odnieść do zagadnienia używania urządzenia radiowego umożliwiającego odbiór w zakresach częstotliwości przeznaczonych dla służb radiokomunikacyjnych, które prowadzą przekaz informacji nieprzewidzianych do publicznego odbioru.
Celem tych przepisów jest ochrona informacji przeznaczonych dla indywidualnego odbiorcy. Prawo telekomunikacyjne zakazuje dalszego przekazywania informacji odebranych przez osobę, nieuprawnioną. Stosownie do art. 160 ust. 3 osoba, która korzystając z urządzenia radiowego lub końcowego, zapoznała się z komunikatem dla niej nieprzeznaczonym, jest obowiązana do zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej. Z wyjątkiem przypadków określonych ustawą, ujawnianie lub przetwarzanie treści albo danych objętych tajemnicą telekomunikacyjną narusza obowiązek zachowania tajemnicy telekomunikacyjnej.
Zwrócić również należy uwagę na treść przepisu art. 267 k.k., który stanowi, że ten kto bez uprawnienia uzyskuje informację dla niego nie przeznaczoną, podłączając się do przewodu służącego do przekazywania informacji lub przełamując elektroniczne, magnetyczne albo inne szczególne jej zabezpieczenie, a także ten kto w celu uzyskania informacji, do której nie jest uprawniony, zakłada lub posługuje się urządzeniem podsłuchowym, wizualnym albo innym urządzeniem specjalnym podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2. Tej samej karze podlega, kto informację uzyskaną w sposób określony powyżej ujawnia innej osobie.
Podkreślić należy, że uzyskanie informacji nadawanych za pośrednictwem fal radiowych, telewizyjnych czy sygnału satelitarnego, nawet jeżeli jest dokonywane w paśmie zastrzeżonym, nie stanowi realizacji znamion z art. 267 § 1, chyba że odbiór tak nadawanych informacji uzależniony był od przełamania określonego kodu zabezpieczającego czy też posiadania specjalnego urządzenia odbiorczego. Pojęcie „urządzenie specjalne”
obejmuje wszelkie urządzenia w sposób specjalny przystosowane do uzyskiwania informacji zabezpieczonych przed dostępem osób postronnych (dekodery). Nie mają charakteru urządzenia specjalnego wszelkie takie urządzenia służące do uzyskiwania informacji, które mają charakter urządzeń powszechnie dostępnych, nawet jeżeli sposób lub okoliczności ich użycia noszą znamiona naruszenia dóbr osobistych osoby, której dotyczą uzyskane informacje. por. Komentarz do art. 267 kodeksu karnego (Dz.U.97.88.553), [w:] A. Barczak-Oplustil, G. Bogdan, Z. Dziąkalski, M. Dąbrowska-Kardas, P. Kardas, J. Majewski, J. Raglewski, M. Rodzynkiewicz, M. Szewczyk, W. Wróbel, A. Zoll, Kodeks karny. Częśd szczególna. Tom II. Komentarz do art. 117-277 k.k., Zakamycze, 2006, wyd. II.
Pozdrawiam serdecznie Małgorzata Skrzeczyoska Gabinet Prezesa Urząd Komunikacji Elektronicznej ul. Kasprzaka 18/20, 01-211 Warszawa