Co roku w Polsce tonie ponad pół tysiąca osób. W większości to mężczyźni

Co roku w Polsce znad wody nie wraca do domu prawie pół tysiąca osób. 90 proc. z nich to mężczyźni.

 

Według statystyk ofiarami wody w Polsce są głównie mężczyźni. To prawie 90 proc. wszystkich utonięć. W ubiegłym roku w wyniku wypadku nad wodą utonęło 408 osób, z czego 40 to kobiety. 

Do tragedii nad wodą dochodzi najczęściej nad jeziorami, rzekami i stawami. Zaledwie 10 proc. wypadków zdarza się nad morzem. 

Większość utonięć ma miejsce niedaleko brzegu. Tonącego od bezpiecznego miejsca, od pomostu czy punktu, w którym mógłby stanąć na dnie dzieli jedynie kilka metrów.

​W miniony weekend utonęło 10 osób. W tym miesiącu woda pochłonęła już 53 osoby – wynika z policyjnych statystyk.

Mechanizm procesu tonięcia:

Wstrzymanie oddechu – Na początku poszkodowany broni się przed zalaniem wodą poprzez wstrzymanie oddechu. Trwa to do momentu gdy gromadzący się dwutlenek węgla w organizmie osiągnie taki poziom, że pobudzi ośrodek oddechowy i nastąpi wznowienie oddychania niezależnie od woli poszkodowanego.

Rozpoczęcie oddychania – Ponieważ woda może zalewać jamę ustną i dalej przedostawać się do dróg oddechowych, tonący broni się przed tym i zaczyna ją połykać, trwa to do momentu gdy żołądek będzie całkowicie wypełniony wodą i dojdzie do wymiotów.

Napływ wody do drób oddechowych – Zjawisko to doprowadza do odruchowego kurczu krtani, jednak pogłębia się niedotlenienie poszkodowanego ( który nie oddycha ) doprowadza do utraty świadomości, otwarcia obkurczonej krtani i swobodnego przedostania się wody do płuc.

Skutki procesu tonięcia:

Tonięcie w wodzie słodkiej – Woda słodka w porównaniu z krwią ma niższe stężenie jonów i dostając się do płuc jest wchłaniana do naczyń włosowatych krążenia płucnego na zasadzie wyrównania ciśnień. Dostając się do krwi powoduje rozpad czerwonych krwinek i uwalnianie potasu, stąd ryzyko migotania komór serca. Tak więc przy tonięciu w wodzie słodkiej w płucach nie ma wody, ponieważ cała przenika do układu krążenia.

Tonięcie w wodzie słonej – Woda słona w porównaniu z krwią ma wyższe stężenie jonów, co powoduje napływanie wody z naczyń krwionośnych płuc po pęcherzyków płucnych na zasadzie wyrównania ciśnień, wywołując obrzęk płuc. Mieszanie jej z naturalną zawartością pęcherzyków płucnych prowadzi do powstania piany, której nie da się usunąć bez użycia ssaka.

Pierwsza pomoc tonącemu

• • Ocen sytuacje
  • Wezwij pomoc – poproś gapiów o pomoc, o wezwanie pogotowia oraz WOPR-u (nr do WOPR-u to 601 100 100) lub pod 112
  • Wybierz najbardziej bezpieczny sposób ratowania, wyciągania tonącego:
    • za pomocą kola ratunkowego;
    • za pomocą liny;
    • z lodzi;
    • z pomostu podając rękę lub długi przedmiot tonącemu;
    • można podpłynąć i przyholować tonącego do brzegu.
  • Jeżeli to jest możliwe, nie wolno w żadnym wypadku dopuścić do faktu „oddychania” woda przez tonącego. Jak najszybciej należny wydostać go spod wody, a przy utracie przytomności, oddechu już w momencie wydobycia na powierzchnie zalecane jest podanie mu pierwszego sztucznego oddechu. Przy konieczności holowania go do brzegu, powtórzyć należny ten zabieg kilkakrotnie na płytkiej wodzie. 

Po wyniesieniu na brzeg lub w ogóle przed rozpoczęciem ożywiania nie należy stosować żadnych zabiegów w celu usunięcia wody z przewodu pokarmowego i dróg oddechowych. Jest to zabieg powodujący stratę cennego czasu. W przewodzie pokarmowym nie dochodzi do oddychania.

Źródło: WOPR